Τρίτη 26 Μαρτίου 2013

Για την παρέλαση της 25ης Μαρτίου.

Για ακόμα μία φορά τα μέλη μας συμμετείχαν στην παρέλαση της  25ης Μαρτίου, με παραδοσιακές φορεσιές.
Αν και φέτος η συμμετοχή δεν ήταν τόσο ενθουσιώδης όσο τις προηγούμενες χρονιές.
Είναι και αυτό μια απόδειξη της ψυχολογίας που έχει αρχίσει σιγά σιγά και στοχευμένα να διαμορφώνεται απαξίωσης και ισοπέδωσης των πάντων. Ή μήπως δεν είναι αυτό; Αλλά πηγάζει από την νοοτροπία του Νεοέλληνα που ενδιαφέρεται μόνο για αυτά που αφορούν την πάρτη του. Έχω ακούσει πολλούς να μου λένε " Έχω συμμετάσχει πολλές φορές, ας πάει και κάνας άλλος ".
Ωραία λοιπόν να καθίσουμε και να δούμε πόσα πράγματα κάνουμε πολλές φορές για να μην τα ξανακάνουμε. Π.χ." Έχω κάνει πολλές διακοπές ή έχω φύγει πολλά τριήμερα, ας φύγει και κάνας άλλος ". Ξέρω είναι λίγο αιρετικό αυτό που γράφω αλλά δυστυχώς είναι η αλήθεια. Εκτός και αν για να συμμετέχει κάποιος πρέπει να αλλάξουμε την ονομασία " παρέλαση " και να την ονομάσουμε "παρουσίαση τμημάτων ή φορέων του κοινωνικού ιστού της πόλης" ή για κάποιους πιο φανατικούς να τη λέμε " πορεία τιμής στους Έλληνες αγωνιστές ".


Γ.Λ.


Σάββατο 2 Μαρτίου 2013

Ο Μάρτιος στην Ελληνική λαογραφία.

Ένα από τα πιο διαδεδομένα έθιμα, που προέρχεται από την αρχαιότητα, είναι  η τοποθέτηση από τις μανάδες την 1η Μαρτίου ενός μικρού βραχιολιού από άσπρο και κόκκινο νήμα (που ονομάζεται Μάρτης) στο χέρι των παιδιών τους για να μην τα μαυρίσει ο Ήλιος. 
Ο "Μάρτης" θεωρείται ότι προστάτευε τις κοπέλες από το κάψιμο του ήλιου. Τον έβγαζαν την ημέρα της Λαμπρής και το έβαζαν στο αρνί για να μην καεί κατά το ψήσιμο. Ενώ ακόμη κατάλοιπο της αρχαιότητας είναι και το έθιμο που ήθελε τις ανύπαντρες κοπέλες να βάζουν των Αγίων Θεοδώρων κόλλυβα κάτω από το προσκέφαλό τους για να τους φανερώσουν τον άντρα που θα έπαιρναν. Επίσης κατά το μήνα αυτό συνηθίζονταν παλιά και το έθιμο της χελιδώνας. 
Σήμερα, στη δημώδη παράδοση, ο λαός μας έχει δώσει στον Μάρτιο διάφορες ονομασίες που σχετίζονται κυρίως με τις ασταθείς καιρικές συνθήκες που επικρατούν στη διάρκειά του. Γι’ αυτό είναι γνωστός ως Κλαψομάρτης, αλλά και Πεντάγνωμος: «Ο Μάρτης ο Πεντάγνωμος, πέντε φορές εχιόνισε και πάλι το μετάνιωσε πως δεν εξαναχιόνισε», και «Μάρτης, γδάρτης και κακός παλουκοκαύτης», και «Κάλιο Μάρτης στις γωνιές, παρά Μάρτης στις αυλές». 
Παρ' όλα αυτά ο Μάρτης θεωρείται ο καταλληλότερος μήνας για φύτεμα δένδρων και γι’ αυτό ονομάζεται και Φυτευτής, ενώ λόγω της γιορτής του Ευαγγελισμού ονομάζεται και Βαγγελιώτης. 
Τον Μάρτη πάντως ξεκινάει και η Άνοιξη, γι’ αυτό ονομάζεται και Ανοιξιάτης, ενώ χαρακτηριστική είναι και η παροιμία «από Μαρτιού καλοκαιριά, κι απ’ Αύγουστο χειμώνας». Ο Μάρτης περιλαμβάνει επίσης και το κύριο μέρος της νηστείας της τεσσαρακοστής: «Δεν λείπει ο Μάρτης από την Σαρακοστή», όπως χαρακτηριστικά λέγεται. Άλλα προσωνύμια του Μάρτη στην ελληνική λαογραφία που σχετίζονται με τις παρατηρούμενες σ΄ αυτόν καιρικές μεταβολές είναι και οι εξείς:
 • «Φύλα ξύλα για τον Μάρτη να μη κάψεις τα παλούκια» 
• «Όπως ασπρίζουν τα βουνά το Μάρτη από τα χιόνια, έτσι ν΄ ασπρίσουν τα μαλλιά της νύμφης απ΄ τα χρόνια». 
• «Αν ρίξ΄ ο Μάρτης δυο νερά κι΄ Απρίλης άλλο ένα, χαρά σε κείνο το ζευγά πό ΄χει πολλά σπαρμένα». 
• «Μάρτης βρέχει; Ποτέ μη πάψει» ή «Μάρτης έβρεχε κι ο θεριστής χαιρόταν» • «Κάλλιο Μάρτης καρβουνιάρης παρά Μάρτης λιοπυράρης». 
• «Οπόχει κόρη ακριβή τον Μάρτη Ήλιος μη τη δει» 
• «Του Μάρτη οι αυγές με κάψανε του Μάη το μεσημέρι…». 
• «Τον Μάρτη στον Ήλιο μη κοιμηθείς».