Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2015

ΠΑ.Λ.ΜΟ.Σ. - Μελαχρινό - Μουσική και τραγούδι από τα δικά μας παιδιά.


Η γνωστή μελωδία από την Κώ στην επίσημη έναρξη των μαθημάτων παραδοσιακών χορών.
Παίζουν και τραγουδούν τα μέλη μας:
Αναστασία Χριστοδουλοπούλου : Τραγούδι
Γιώργος Μπαλάσκας : Βιολί
Ιάκωβος Φακίνος : Λαούτο
Γιώργος Λαζάρου : Κρουστά

Τρίτη 11 Αυγούστου 2015

ΑΡΧΑΙΑ ΑΣΙΝΗ.

Άρθρο του Νίκου Λαζάρου από την ξενάγηση στον προσφάτως ανακαλυφθέν αρχαιολογικό χώρο της Αρχαίας Ασίνης.

Αρχαία Ασίνη

Οι πρώτες ανασκαφές έγιναν το 1920 από το Σουηδό βασιλιά. Βρέθηκαν δώδεκα μυκηναϊκοί τάφοι στο βουνό Μπαρμπούνα . Στην αρχαία Ασίνη ήταν η κάτω πόλη που χτίστηκε το 400 μ.Χ. και σώζεται μόνο το ρωμαϊκό λουτρό που χώραγε 3-4 άτομα και μπορούσε να χρησιμοποιηθεί από άντρες και γυναίκες. Επίσης έχουν σωθεί το πιεστήριο κρασιού και η ρωμαϊκή στοά. Υπάρχει η βόρεια και η ανατολική πύλη της ακρόπολης της Ασίνης που ήταν πολύ σημαντικές για τους πρώτους κατοίκους της περιοχής εκείνης. Δυστυχώς η ακρόπολη της Ασίνης καταστράφηκε όταν η Ασίνη ήταν σύμμαχος με την Σπάρτη. Στον Β’ παγκόσμιο πόλεμο, οι Ιταλοί κατακτητές κατέλαβαν τον αρχαιολογικό χώρο της Ασίνης.
Εκεί έφτιαξαν πολυβολεία και μια σπηλιά και το αρχηγείο τους. Στην σημερινή παραλία , από το 1941-1946, είχαν θάψει νάρκες για να αποτρέψουν απόβαση των εχθρών  και δεν μπορούσε κανείς ούτε να ψαρέψει, ούτε να κολυμπήσει . ΄Όμως το 1947 έβγαλαν όλες τις νάρκες και η τελευταία ανακαλύφθηκε το 2013. Είναι πολύ όμορφο το τοπίο και αξίζει να το επισκεφτείτε.


Νίκος Λαζάρου



Τρίτη 4 Αυγούστου 2015

ΘΥΜΟΣΟΦΙΑ.

ΑΓΑΠΗ
Καλύτερα να σε μισούν γι' αυτό που είσαι, παρά να σε αγαπούν γι' αυτό που δεν είσαι.

ΑΞΙΑ
Καλύτερα να αξίζεις χωρίς να παίρνεις, παρά να παίρνεις χωρίς να αξίζεις.

ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ
Αυτοπεποίθηση λέγεται εκείνο το ήρεμο αίσθημα βεβαιότητας που έχεις πριν σπάσεις τα μούτρα σου.

ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ
Το βασικό πρόβλημα της κοινωνίας είναι ότι οι ανόητοι είναι απόλυτα βέβαιοι ενώ οι γνωστικοί είναι γεμάτοι αμφιβολίες.

ΔΡΑΣΗ
Οι διαβουλεύσεις χρειάζονται πολλούς. η δράση χρειάζεται έναν.

ΕΓΩΪΣΜΟΣ
Ο εγωϊσμός είναι το αναισθητικό που απαλύνει τον πόνο της μετριότητας.

ΕΠΙΤΥΧΙΑ
Το μόνο μέρος όπου "επιτυχία" έρχεται πριν από "εργασία" είναι το λεξικό.

ΠΑΝΤΟΓΝΩΣΤΗΣ
Ένας που νομίζει ότι τα ξέρει όλα γίνεται αντιπαθής σε αυτούς που πράγματι τα ξέρουν όλα.

ΠΑΡΑΠΟΝΑ
'Οταν όλα λειτουργούν σωστά κανείς δεν το προσέχει.

ΤΕΜΠΕΛΗΣ
Ο πραγματικός τεμπέλης δεν καταλήγει πουθενά, ο αδιάκοπα απασχολημένος δεν καταφέρνει και πολύ περισσότερα.

ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ
Αν καταφέρνεις να κρατάς την ψυχραιμία σου όταν όλοι οι άλλοι πανικοβάλλονται, τότε μάλλον δεν κατάλαβες τι συμβαίνει.

Γ.Λ.




Δευτέρα 5 Ιανουαρίου 2015

ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ


ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ, Γενάρης, Γατομήνας, Γελαστός, Καλεντάρης ή Καλαντάρης, Κλαδευτής, Μεγαλομηνάς, Πρωτάρης, Τρανός, Μεσοχείμωνας, κ.ά. είναι μερικές από τις ονομασίες που χρησιμοποιεί ο λαός μας για τον Ιανουάριο, τον πρώτο μήνα του χρόνου. 
Οι αρχαίοι μας πρόγονοι ονόμαζαν την χρονική περίοδο Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου: Γαμηλίωνα, στην αρχαία Αθήνα (αυτόν το μήνα γίνονταν οι περισσότεροι γάμοι) και Ερμαίο στο Άργος. 

 Η παροιμία "Να 'μουν το Μάη γάιδαρος/ τον Αύγουστο κριάρι/ όλο το χρόνο κόκορας/ και γάτος το Γενάρη"! μας βοηθάει να εξηγήσουμε τη δεύτερη προσωνυμία που παραπάνω αναφέραμε. "Γενάρη μήνα κλάδευε/ και μη ρωτάς φεγγάρι". Ο Γενάρης λοιπόν ή κλαδευτής θεωρούνταν ως ο καταλληλότερος μήνας για κλάδεμα. "Το γενάρη το φεγγάρι/ ήλιος της ημέρας λάμπει". 
 Ο Ιανουάριος οφείλει το όνομά του στο διπλοπρόσωπο θεό των Ρωμαίων Ιανό, θεό των θεών και πρώτο βασιλιά του Λατίου, του οποίου η λατρεία γίνονταν με γιορτές και διάφορες άλλες τελετές (οργιαστικές, πράξεις ακολασίας), στις οποίες υπήρχε παλλαϊκή συμμετοχή. 
Απομεινάρια των εορτών αυτών είναι πολλά από τα έθιμα που σχετίζονται με τις σημερινές πρωτοχρονιάτικες γιορτές, σε διάφορες περιοχές της πατρίδας μας (Ρογκατσάρια, Ανακατωσάρια, Μπαμπαλιούρια, Μπουρανήδες, κ.ά,), που είναι έθιμα αποκλειστικά κτηνοτροφικών-αγροτικών πληθυσμών και κοινωνιών. 
 Τοποθετημένο πύλες της Ρώμης το άγαλμα του Ιανού, κοίταζε με το ένα του πρόσωπο την έξοδο και με το άλλο την είσοδο της πόλης. Επομένως αντίκριζε ταυτόχρονα και το παρόν και το παρελθόν. Ο προσδιορισμός αυτός ισχύει τόσο για το χώρο όσο και για το χρόνο. Στο χέρι του κρατούσε ένα κλειδί. Μ' αυτό άνοιγε τις πύλες της Ρώμης αλλά και του καινούργιου χρόνου. 
 Το περιεχόμενο, λοιπόν, του χρόνου στο οποίο ανταποκρίνεται η τοποθέτηση της Πρωτοχρονιάς στην πρώτη Ιανουαρίου, είναι η γέννηση του φωτός, η γέννηση του Ήλιου. Παρετυμολογώντας, τώρα, το Γενάρη από το ρήμα γεννώ, ο λαός εξηγεί; "Γιατί το Γενάρη τον λένε Γενάρη; - Γιατί γεννά η μέρα τ' αρνιά"".